Με λένε Θωμά Νικολάου, είμαι επτά χρονών και μαθητής της Α΄ τάξης του 5ου Δημοτικού Σχολείου Μεταμόρφωσης. Όταν ήμουν μικρός, έβλεπα τον παππού μου να ασχολείται με κάτι πολύχρωμα χαρτάκια. Δεν γνώριζα τι ήταν και πώς τα λένε. Από περιέργεια ρώτησα τον παππού μου τι είναι και πώς τα λένε αυτά τα χαρτάκια. Ο παππούς μ' αγκάλιασε, με πήρε στα γόνατά του και άρχισε να μου λέει μια ιστορία.

«Παιδί μου, αυτά τα χαρτάκια τα λένε γραμματόσημα. Αυτά τα αγοράζουμε από το ταχυδρομείο και τα κολλάμε στους φακέλους για να πάνε στον προορισμό τους. Τα χρήματα που πληρώνουμε είναι τα έξοδα μεταφοράς.»

Ο παππούς μου πήρε ένα άλμπουμ και άρχισε να μου δείχνει τα γραμματόσημα. Δεν χόρταινα να τα βλέπω. Ζώα, πουλιά, φυτά, λουλούδια, τρένα, αυτοκίνητα, αεροπλάνα, ψάρια, καράβια, ζωγραφισμένα πάνω στα μικρά χαρτάκια, τόσο όμορφα που δεν μπορώ να τα περιγράψω. Τα ελληνικά γραμματόσημα μου άρεσαν πάρα πολύ.

«Παππού, πότε βγήκε το πρώτο γραμματόσημο στην Ελλάδα» ρώτησα.

Ο παππούς μου χαμογέλασε και με ρώτησε αν ήξερα ποιος ήταν ο Ερμής. Του απάντησα ότι ο Ερμής ήταν ο αγγελιοφόρος των Θεών του Ολύμπου.

«Πριν από πολλά» χρόνια μου είπε ο παππούς, «αποφάσισαν να βάλουν το κεφάλι του Ερμή πάνω στα πρώτα γραμματόσημα και μου έδειξε τα γραμματόσημα που είχαν το κεφάλι του Ερμή.»

Άρχισε να μου δείχνει κι άλλα ελληνικά γραμματόσημα. Τα περίεργα χαρτάκια άρχισαν να μου διηγούνται την ιστορία τους, όπως για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, για τους Ήρωες του είκοσι-ένα, για τους βασιλιάδες, για τους πολέμους και άλλα. Αποφάσισα με τη βοήθεια του παππού μου να μάθω όλη την ιστορία που κρύβουν αυτά τα παράξενα μικρά χαρτάκια και να γίνω ένα καλός συλλέκτης.

Θωμάς Νικολάου